Deneyimsel öğrenme, kocaman meyve veren bir ağaç gibi. Bu ağacın köklerini sosyal yapılandırmacılık kuramı oluşturuyor, 1960’lı yıllarda tohumlarını Kolb atmış. Bu tohumun atalarını ise Jung’un attığı tohumlar oluşturuyor. Bu ağacın en güzel meyvelerini vermesi için herkes bir arada çalışıyor. Kolb’un tohumlarla birlikte bize bıraktıklarından öğreniyoruz ağacımıza nasıl bakmamız gerektiğini. Hepimiz bir arada çalışıyoruz bu ağaç için. Ağaç hepimizin. Hep birlikte suluyoruz. Öğretmenlerin, eğitmenlerin, kolaylaştırıcıların ve özel öğretmenlerin desteğiyle katılımcılar da birlikte meyve topluyor, bu meyveler hep bir arada yeniyor. 

Bu metafor üzerinden bir eğitim tasarlasaydım eğer;

Why: Katılımcılarımı güzel bir bahçede dolaştırıp acıkmaları için uzun bir tur düzenliyorum.

What: Ağacın tarihine, yapısına ve bakımına yönelik bilgi veriyorum. 

How: Meyve toplamaları ve yeni tohumlar atmaları için aktivite tasarlıyorum.

What if: Topladıkları meyveleri daha sonra yemek için çantalarına koyuyorlar.

What: Bu kısımda ise deneyimsel öğrenmenin ne olduğunu ağaç metaforu üzerinden katılımcılara aktarıyorum. 

Çözümleme alarak eğitimimi tamamlıyorum.