Eğitim felsefesi; eğitimin
amaçlarını, biçimlerini, yöntemlerini ve anlamını inceler.
Eğitimin ana ödevlerinden bilginin elde edilişi, aktarımı gibi bilgi felsefesini ilgilendiren, bireyin bu aktarım ile sosyalleşmesi, kişiler arası ilişkileri geliştirmesi ve nihayetinde bir kültür aktarımı sağlamasıyla değerler felsefini ilgilendiren geniş bir persfektifi kapsar. Eğitimin amacını şekillendiren, yön veren ve eğitim uygulamalarına da ilham olan sistemli fikir ve kavramlar bütünüdür. (Ergün, M. 2018)
Eğitim felsefelerine baktığımızda Varoluşcu, İlerlemeci, Daimici, Esasici ve Yeniden Oluşturma akımlarını görmekteyiz.
Esasicilik; neyin temel, gerekli olduğu konusunda zihni eğitmektir. Öğrencilere akademik bilginin temellerini aşılamak, sırt sırta bir yaklaşımı hayata geçirmek için kullanılır. Akademik kapsamda öğrencilerin okuma, yazma, aritmetik ve doğru davranış gibi temel beceriler öğrenmesi üstünde durur.
Daimicilik felsefesi, okulun kalıcı olan büyük fikirleri öğretmesi gerektiği inancındadır. Hedefi öğrencilere rasyonel düşünmeyi öğretmek ve eleştirel düşünebilen zihinler geliştirmektir. Dersler klasik ve harika kitaplardan yürütülür. Sınıflar, öğretmen merkezlidir ve öğrenciler, tarihin en eski kavramlarına ilişkin bir anlayış geliştirmek için sokratik diyalog veya karşılıklı sorgulama oturumlarına katılırlar.
İlerlemecilik felsefesine geldiğimizde ana fikir eğitimin çocukluk deneyimlerden geldiği yönündedir. İlerlemecilik, öğrencileri aydınlanmış ve zeki vatandaşlar haline getirmek konusuna değer verir. Müfredat öğrencilerin ihtiyaçlarına cevap veren ve onların kişisel yaşamları ve deneyimleriyle ilgilidir. Öğretmenler öğrencilere yaşam için pratikler öğretirler ve daha iyi bir insan olmaları için onları cesaretlendirirler. Ayrıca değişikliklere karşı baş etmeyi öğretirler. Öğretmenler deneyimsel yöntemler kullanırlar ve deneyerek öğrenmeye inanırlar.
Varoluşçu akım felsefesi, bireylerin yaşam amaçlarını seçme özgürlüğüne odaklanır. Temel amacı, öğrencilerin düşünceleri, duyguları ve eylemleri için tam sorumluluk kabul eden benzersiz bireyler olarak anlamalarına ve takdir etmelerine yardımcı olmaktır. Öğrencilere aralarından seçim yapabilecekleri çok çeşitli seçenekler sunulur. Beşeri bilimlere, birey üzerinde varoluşçu yöntemlere büyük önem verilir.
Yapılandırmacılık felsefesine göre, İnsanlar bir şeyleri deneyimleyerek ve bunlar üzerine düşünerek, dünyaya ilişkin kendi anlayışlarını ve bilgilerini oluştururlar. Amaç bilgiyi yapılandırabilmeleri ve onlardan anlam çıkarabilmeleri için öğrenme becerileri ile donatılmış, içsel olarak motive olmuş ve bağımsız öğrenenler geliştirmek. Öğrencilere nasıl öğrenecekleri, öğrenme süreci ve becerileri öğretilir. Öğretmen, öğrencilere hipotez kurmalarına, tahmin etmelerine, manipüle etmelerine, soru sormalarına, araştırma yapmalarına ve icat etmelerine izin veren veriler veya deneyimler sağlar.
Yeniden yapılandırmacılık felsefesi, sosyal soruların ele alınmasını ve dünya çapında bir demokraside daha iyi bir toplum yaratma arayışını vurgular. Eğitimciler, eğitimin amacı olarak sosyal reformu vurgulayan bir müfredata odaklanırlar. Müfredat, öğrencinin çevre sorunu, açlık, uluslararası terörizm, enflasyon ve eşitsizlik gibi gerçek sorunları çözmede sosyal eylemde bulunmasına odaklanır.
